Filmpje L.A.

Roadtrip Los Angeles

Het heeft enige tijd geduurd voordat ik met IFR kon beginnen maar morgen is het dan zover, vliegen op de Arrow. Omdat we toch genoeg tijd hadden ben ik van het weekend met nog 3 klasgenoten naar L.A. gereden om daar een beetje rond te kijken en lekker op strand te liggen. Aangezien we wel een beetje in stijl wilde reizen hebben we besloten een Ford Mustang cabrio te huren. Vrijdag middag zijn we met z'n alle in de auto gestapt om de huurauto op te gaan halen. Vlak bij het vliegveld opeens een knal..ja hoor klap band. En dan is het niet zo heel fijn dat de wegen hier zo breed zijn. Dus lekker op de rondweg van het vliegveld tussen het drukke verkeer de auto aan de kant staan duwen met als gevolg een mooie file. Al snel stonden er een stuk of 4 auto's van het vliegveld en 2 politie auto's bij ons om te helpen. Mooi spektakel dus. Na ongeveer een half uur te hebben staan klooien en een steeds roder wordende politie agent de auto een stuk verder op een parkeerplaats gesleept om daar de band maar te verwisselen. Een goed begin dus. Uiteindelijk zijn we met de bus verder gegaan om de huurauto op te halen wat gelukkig wel een succes was.

Iets later dan gedacht reden we dan lekker met het kapje open door de woestijn op weg naar L.A. Na ongeveer 6 uur rijden kwamen we aan bij de stad waar het inmiddels donker was geworden. Gelukkig zat ons hotel aan Sunset boulevard, een van de grootste straten van L.A. dus alles was super verlicht wat een leuke aankomst was. Snel even onder de douche en op zoek naar een tentje om wat te eten. Na even rond gelopen te hebben kwamen we erachter dat we inmiddels op The walk of fame terecht waren gekomen. Niet zo heel bijzonder dus en we hadden er dan ook meer van verwacht maar goed. Uiteindelijk nog wat gedronken in het Hard Rock cafe en naar bed.

De volgende dag zijn we door Beverly Hills en Belair gereden. De wijken waar de huizen ongeveer net zo groot als flat gebouwen zijn en ferarri's en porsche niet echt heel bijzonder zijn. Daarna door gereden langs de kust naar Malibu om daar lekker aan het strand te liggen en wat te eten. Uiteindelijk bij een restaurantje terecht gekomen wat ons wel wat leek. Tijdens het parkeren stond er een man naar ons te zwaaien dus wij dachten mooi voor de deur parkeren. Vriendelijk werd ons verzocht uit te stappen want meneer zou de auto voor ons wel parkeren. Ideaal! Nu begonnen we ook ineens te snappen waarom er geen prijzen op de menu kaart stonden, sjieke tent dus. Uiteindelijk maar een drankje genomen en een bord inktvisringen om vrolijk 70 dollar af te mogen rekenen. Maar we hadden dan wel een mooi uitzicht op zee en een restaurant met michelin ster. Na dat ook weer mee gemaakt te hebben op naar het vliegveld om, hoe kan het ook anders, even vliegtuigen te kijken en 's avonds lekker uit eten te gaan.

De volgende dag zijn we naar Santa Monica gereden om daar de rest van de dag lekker op het strand te liggen en een beetje rond te kijken op de pier en de boulevard. Aangezien we voor deze avond nog geen hotel hadden moesten we optijd opzoek gaan naar iets op te slapen. Nadeel was dat we aan het strand zaten en of alles vol zat of iets te duur was. Na een lange zoektocht uiteindelijk een geschikt hostel gevonden waar nog 4 plekken vrij waren. Ongeveer 50 meter van het strand en midden in het centrum dus super gelegen. 'S avonds nog wat door de stad gelopen en bij een tapas restaurant met z'n alle om het geslaagde weekend even te vieren. De volgende morgen om 5 uur weer op om aan de terug weg te beginnen aangezien de huurauto helaas weer ingeleverd moest worden.

Officieel piloot!

Eindelijk is het dan zover, afgelopen vrijdag eindcheck gedaan voor het VFR gedeelte hier in Amerika. Donderdag was er voorafgaand aan het examen nog een check die ik moest doen met een andere instructeur om te kijken of alles goed genoeg was om op te gaan voor het examen. De vlucht zou bestaan uit een stuk plannen, daarna uitwijken naar een ander vliegveld, wat oefeningen in de lucht, een gesimuleerde noodlanding en nog wat andere landingen terug op Falcon field. Voor de check nog alles goed doorgenomen maar helaas ging het vliegen niet helemaal zoals ik had gehoopt. Ik had niet echt m'n dag zeg maar en dat was toch wel beetje vervelend de dag voor het examen. Alsof het nog niet spannend genoeg was. Ik was die morgen ook om 2:00 uur opgestaan dus misschien dat dat er ook wel mee te maken had. Daarom na de check maar vroeg naar bed gegaan om uitgerust en fit aan m'n eindcheck/examen te beginnen. Het examen zou ongeveer gelijk zijn aan de check die ik ervoor had,  ik wist dus wat er gister minder ging en had dat voor mezelf ook nog even goed doorgenomen zodat ik het niet nogmaals fout zou doen.

Eenmaal op school de instructeur opgezocht waarmee ik de eindcheck zou doen en toen besloten om eerst te gaan vliegen en vervolgens het mondelinge gedeelte te doen. Zo zenuwachtig als ik gister was voor de check zo goed voelde ik me voor het examen en het vliegen ging dan ook zoals ik had gehoopt. Eenmaal terug op de grond kreeg ik al te horen dat ik het had gehaald en dat ik prima had gevlogen. Ideaal! Nadat de instructeur het vliegtuig uit was alvast een klein feestje gehad in de cockpit maar moest natuurlijk nog wel even de mondeling doen. Gelukkig ging ook die goed en daarmee officieel m'n Private Pilot License (PPL) gehaald.

Nu op naar de Arrow, een sneller vliegtuig waarop we de instrument training gaan volgen wat ongeveer 6 weken zal duren. Eind september gaan we de upset recovery training volgen. Daarbij gaan we oefenen wat je moet doen als je de controle over het vliegtuig kwijt raakt. Kortom veel aerobatics vliegen!

Nog even wachten...

Hallo allemaal, hierbij weer even een berichtje uit Amerika. De afgelopen dagen heb ik helaas niet zoveel kunnen vliegen omdat er een te kort was aan instructeurs en vliegtuigen, dus laat het examen ook nog even op zich wachten. Gelukkig om het wachten een beetje te verzachten gaan we morgen (zondag) wel naar Las Vegas toe. Morgen ochtend om 6 uur vertrekken we om vervolgens aan het einde van de middag weer terug te gaan. Genoeg tijd dus om over "The strip" te cruisen en een beetje rond te kijken. Dit zal dan meteen de laatste verre navigatie vlucht zijn waarna het alleen nog maar examentraining is en het examen voor VFR (op zicht vliegen).

Om de tijd door te komen hadden we besloten om met z'n alle maar eens de zonsondergang te gaan bekijken. En waar kan dat beter dan op een berg waar je een mooi uitzicht hebt. Via andere kwamen we erachter dat er aan het vliegveld van Phoenix een mooie berg lag waar je zowel de zonsondergang kan zien als wel het vliegverkeer. Ideaal dus. Met z'n alle in de auto en onderweg naar de Camelback mountain kwamen we in de buurt van het vliegveld. Vanaf ver zagen we een berg liggen in de richting van waar wij heen moesten en als snel begonnen de geintjes dat dat de berg moest zijn.

Na nog een half uurtje gereden te hebben stonden we dan ook onderaan de berg waar zojuist nog de geintjes over gingen. Nu toch wel serieus kijkend aangezien de conditie nou niet echt zo heel goed is. Uiteindelijk toch maar besloten om de de trail van "slechts" 3 km te doen en de zonsondergang te kijken. Na anderhalf uur gevloek en gekreun waren we dan toch uiteindelijk op de top en zelfs optijd voor de zonsondergang.

Vervolgens boven met z'n alle nog wat gegeten en toen in het donker terug naar beneden om er vervolgens er achter te komen dat de auto niet wilde starten. Fijn na zo'n wandeling. Na een half uurtje was ook dat verholpen en gingen we met een goed gevoel naar huis om de volgende dag zonder spierpijn wakker te worden. Kortom ideaal uitstapje!

Verder dus deze week veel aan het zwembad gelegen om een beetje te ontspannen en een beetje lol te maken. Onlangs heb ik hier nog een nieuw cameraatje gekocht wat tevens onder water kan filmen. Ideaal dus om deze 'extreme' camera even uit te proberen in het zwembad. Zie onderstaand filmpje. 

Update

Hallo allemaal, is alweer een tijdje geleden sinds m'n laatste berichtje dus hierbij weer even een update. Vorige week heb ik m'n D30 check gevlogen. Die bestond uit een route plannen, vervolgens uitwijken naar een ander vliegveld, daar een landing maken en weer terug naar Falcon om daar nog een paar verschillende type landingen te doen. M'n vlucht was om half 2 's middags dus het was redelijk turbulent en erg warm. Het eerste deel stond uit navigeren door de bergen naar het zuiden toe. Onderweg bleek dat de turbulentie erger was dan verwacht dus mocht al snel uit wijken naar Phoenix regional airport, ongeveer 80 km verderop. Om uit te wijken moet je tijdens het vliegen de afstand, tijd, verbruik, en resterende brandstof berekenen en vervolgens de controller oproepen om ze te laten weten dat je uit gaat wijken. Kortom even stress maar gelukkig wel nauwkeurig genoeg om met 1 minuut afwijking aan te komen op het vliegveld. Vervolgens door naar Falcon om daar de laaste landingen te doen. Tijdens het oproepen van Falcon bleek dat de temperatuur op het vliegveld inmiddels 45 graden was, wat betekend dat er niet meer opgestegen mag worden omdat het vliegtuig dan te slecht presteert om nog voldoende te kunnen klimmen. Daarom eerder de check afgebroken om de volgende dag de rest van de landingen te doen. Volgende dag de landingen gedaan en met als resultaat een Standaard +, kortom helemaal tevreden!

Eergisteren was het alweer tijd voor de laatste solo vlucht hier. Dus de laatste keer alleen genieten in het toetsel. Gelukkig wel de mooiste en langste solo die er is. Een navigatie vlucht van minimaal 750 kilometer, wat neerkomt op ongeveer 4 uur vliegen. De vlucht ging naar Lake Havasu. Een meer ten westen van hier wat tussen de bergen ligt. Dé solo bestemming van bijna iedere student. Eerst een lang stukken vliegen over de woestijn waarna het over gaat in een groen bergachtig landschap. Joey had dezelfde dag deze vlucht en ging ook naar Lake Havasu. Dus 's morgens met z'n 2e en ieder een eigen vliegtuig op weg. Na 2,5 uur vliegen en door het grondpersoneel in de parking positie te zijn gedirigeerd was het met de leenauto op pad naar downtown Havasu om wat eten te regelen. Uiteindelijk bij de Denny's terecht gekomen voor een goed stevig ontbijt, hamburger met friet. Vervolgens na 2 uur weer terug gevlogen om weer terug te zijn voor de inmiddels sterk opbouwende onweerswolken.

Het was echt genieten deze laatste solo vlucht. Vanaf nu is het nog 1 navigatie vlucht vliegen, 4 examentrainingen en dan het VFR examen waarna ik m'n eerste brevet krijg, Private Pilot License. Daarna gaan we beginnen met het opzicht vliegen (IFR). Kortom genoeg om nog naar uit te kijken!

Solofilm

Lang verwacht en onder het motto beter laat dan nooit de langverwachte solofilm!

San Diego part 2

Gisteren heb ik de eerste lange navigatie vlucht van 3 uur gehad. Helaas niet naar Las Vegas omdat we op het laatste moment niet meer mochten overnachten. Daarom opnieuw een route plannen en dit keer naar San Diego, waar de eerste week ook met de auto waren geweest op road trip. 'S nachts om 3 uur eruit om de laatste dingen te plannen en daarna op naar school om met de instructeur de route door te nemen. Het weer zag er niet al te best uit met plannen. Op de heenweg zou er boven San Diego nog wat mist hangen met lage bewolking maar gelukkig net op de rand van onze limieten om toch te kunnen gaan. Dus met zwembroeken en handdoeken mee opweg naar San Diego. Om 8 uur vertrokken vanaf Phoenix om vervolgens om 11 uur in San Diego te zijn. De route ging door de woestijn van Arizona over de Colorado river naar California waar alles weer wat groen en levendig begint te worden. Eenmaal op het vliegveld in San Diego een auto gehuurd en op naar het strand om daar wat te eten en te drinken. Na ongeveer 3 uurtjes op het strand rond gehangen te hebben was het weer tijd om aan de terug weg te beginnen. Op het vliegveld nog even de meteo bellen hoe het weer voor de terugweg eruit zou zien. Zware onweersbuien met wind stoten tot 90 km/u. Dat belooft een leuke terug vlucht! Eenmaal opgestegen vanaf San Diego was het gewoon mooi weer, af en toe een paar wolkjes maar goed te doen. Eenmaal het begin punt van de route gevonden was het terug navigeren naar Phoenix. Na ongeveer 1,5 uur begon de lucht te betrekken en zagen we wat ze bedoelde met de zware onweersbuien. Links van ons was er niks aan de hand, aan de rechtkant leek het inmiddels of de nacht was aangebroken. Uiteindelijk op een ruime afstand eromheen gevlogen en optijd geland op Falcon Field. Echt een super relaxte dag gehad aan het strand met een super vlucht, zeker voor herhaling vatbaar!

De route van San Diego naar Phoenix